PSYCHOLOG DZIECIĘCY

Paulina Pawłowska

Jeśli chcesz otrzymywać ode mnie (tj. od psycho-logiczna) mailowo informacje o mojej ofercie,
wpisz powyżej swój adres e-mail.

Tutaj mnie znajdziesz:

regulamin sprzedaży

polityka prywatności

polityka ochrony danych osobowych

Twój e-mail:
Treść wiadomości:
Wyślij
Wyślij
Formularz został wysłany - dziękujemy.
Proszę wypełnić wszystkie wymagane pola!
24 czerwca 2021

Niegrzeczne dzieci

Niegrzeczne dziecko - czyli jakie?

Jeżeli zapytamy 10-ciu rodziców o definicję słowa "niegrzeczny" to usłyszymy tyle samo zupełnie innych znaczeń. A teraz przypomnij sobie kiedy ostatni raz powiedziałeś do dziecka, że jest niegrzeczne oczekując, że zmieni swoje zachowanie. Jaką masz pewność, że dziecko w ogóle zrozumiało co do niego mówisz?

Nazywanie dzieci niegrzecznymi wynika często z niewiedzy. Zdarza się, że rodzice zadają sobie pytanie "Czy zachowanie mojego dziecka jest normalne?". Trudno się dziwić, bo zachowanie dziecko bywa zupełnie niezrozumiałe, czasami wydaje się być bez sensu, na złość, na przekór. 

 

O dzieciach mówi się w ten sposób wtedy, kiedy prezentują one trudne, dla rodziców, zachowania. Takie, które wywołują u rodziców złość, frustrację, napięcie, lęk przed oceną społeczną, poczucie, że jest się niewystarczającym rodzicem. Wtedy najłatwiej przypiąć etykietę "niegrzeczny" i niejako zrzuca się całą winę na dziecko.

 

KAŻDE ZACHOWANIE DZIECKA MA SENS, DZIEJE SIĘZ JAKIEGOŚ POWODU, ALE DOROSŁYM BYWA TRUDNO TĄ PRZYCZYNĘ ODSZUKAĆ

 

Zachowania trudne, czyli jakie?

Może to być uciekanie na spacerze, odmowa wyjścia z domu, pisanie po ścianach, bicie brata, krzyk, niszczenie zabawek, wylanie zupy, rzucanie przedmiotami. Wszystkie te zachowania, które sprawiają, że to rodzicom jest trudno (chociaż najczęściej dzieci przez te zachowania pokazują, że im też jest źle).

 

Gdzie szukać przyczyny?

TEMPERAMENT

Dziecko nie rodzi się z czystą kartką, jak kiedyś mówiono. To, w jaki sposób odczuwa emocje, jest bardziej wrażliwe, aktywne, śmiałe w kontaktach, jest uwarunkowane genetycznie. W związku z tym jedne dzieci lepiej znoszą długą podróż samochodem (bo na przykład mają mniejszą potrzebę ruchu, rzadziej się nudzą) niż inne. Zadanie rodziców polega na tym, aby dowiedzieć się jakie dziecko jest, w jakich sytuacjach jest mu trudno. Znaleźć pewną zależność. Po co? Bo dzięki tej wiedzy możecie zapobiec niektórym trudnym sytuacjom. Jesteście w stanie przewidzieć jak skończy się wspomniana wyżej podróż samochodem i możecie na przykład zaplanować więcej przerw.

ETAP ROZWOJU

Czyli wiedza na temat tego, co w danym wieku dziecko powinno już umieć, a czego dopiero się nauczy. Chodzi o to, aby dostosować wymagania i oczekiwania do wieku dziecka. Jeśli będziemy oczekiwać od 3 latka, że więcej nie wyleje zupy, po naszym monologu, to możemy się przeliczyć. Wiele zachowań, które uznawane są za trudne, niegrzeczne, są zachowaniami typowymi dla dzieci w danym wieku, a jak wiemy wiedza pod tytułem "nie tylko ja tak mam" i "to minie" bywa bardzo wspierająca.

POTRZEBY

Dziecko, jak i każdy dorosły, ma pewne potrzeby, które wpływają na jego zachowanie. Zaspokojone potrzeby są powiązane z emocjami pozytywnymi, a niezaspokojone potrzeby z emocjami trudnymi, jak złość. Możemy wymienić kilka podstawowych potrzeb dziecka jak: autonomia, bezpieczeństwo, przynależność, przywiązanie, potrzeba bycia wziętym pod uwagę, czy potrzeba sprawczości. Warto szukać przyczyn niezrozumiałych zachowań dziecka właśnie w tym obszarze. Zastanowić się czy może któraś z potrzeb jest niezaspokojona i w ten sposób dziecko daje nam o tym znać. Przykład: jeżeli dziecko ma silną potrzebę autonomii, wówczas stwarzanie sytuacji, w których samo będzie mogło decydować i sobie radzić, będzie sprzyjało pozytywnym emocjom i odwrotnie. Jeśli notorycznie decydujemy za dziecko i pozbawiamy je możliwości wyboru, wtedy potrzeba autonomii jest niezaspokojona, a poziom frustracji wysoki.

CHĘĆ NAWIĄZANIA KONTAKTU

Na początek zadaj sobie pytanie: Kiedy zwracasz na dziecko szczególną uwagę: kiedy spokojnie bawi się samo czy kiedy niszczy zabawkę lub krzyczy i biega wymachując ci nad głową miotłą? Być może twoje dziecka ma takie doświadczenie, że tylko zachowując się w sposób, który wywołuje u ciebie silne emocje, może zyskać twoją uwagę. 

 

MANIPULUJE, WYMUSZA, CHCE ZWRÓCIĆ NA SIEBIE UWAGĘ, JEST NIEWYCHOWANE I ZŁOŚLIWE

 

W życiu potrzebujemy nazwać różne rzeczy, bo to nam daje względne poczucie bezpieczeństwa i pozwala poczuć grunt pod nogami. Jednak przyklejanie do dziecka etykiet "manipulant", "kłamca" itp. nie sprawi, że zachowanie dziecka się zmieni, bo zatrzymując się przy tych hasłach tracicie z oczu to co najważniejsze - emocje i potrzeby dziecka, czyli możliwe przyczyny jego zachowania. Nie da się pomóc dziecku skupiając się tylko na objawach, a ignorując i nie szukając, gdzie leży prawdzie sedno sprawy.

 

Może się okazać, że od dłuższego czasu upatrujecie przyczyny, trudnego dla was, zachowania dziecka w niewłaściwym miejscu i dlatego wasze starania mogą nie przynosić efektów. 

 

Jeżeli doszliście do tego miejsca i macie poczucie, że chcielibyście lepiej zrozumieć swoje dziecko i rozłożyć jego zachowanie na czynniki, to możemy zrobić to wspólnie podczas konsultacji. Konsultacja psychologiczna odbywa się w wygodnych, domowych warunkach - online (skype, whatsapp) oraz telefonicznie. Pomogę wam dostrzec to, co wam umyka i podpowiem jak możecie wspierać dziecko i siebie w tych trudnych momentach.